Om de drukte van Chiclayo te ontvluchten, reisden we in ongeveer 20 minuten, langs een hele sliert privéscholen, met een combi naar het nabije kustplaatsje Pimentel, het meest noordelijke van de drie kustplaatsjes. Op verzoek werden we op de plaza de Armas (centrale plein) afgezet. Hoewel de drukte in Chiclayo met zijn brede stoepen best te verdragen was, is Pimentel vergeleken bij Chiclayo een oase van rust.
We liepen even over de “malecón” (boulevard) om de sfeer te proeven en gingen op zoek naar hostal Garuda. Een verkeersagent, de enige die we zagen, wees ons de goede richting. Als we gewild hadden, had hij met alle plezier met ons meegelopen, want veel had hij toch niet te doen. We bekeken enige kamers en kozen er één. Er was ons verteld dat er geen licht (elektriciteit) was tot in de middag. Toen we langs de receptie liepen, bood de eigenaar ons hierom voor dezelfde prijs een “apartamento” (appartement) aan met de opmerking “jullie komen van ver”. Uiteraard gingen we even een kijkje nemen in het appartement. Het bleek een zevenkamerappartement voor zes personen op de “quinto piso” (vierde verdieping; in Peru wordt de begane grond als eerste verdieping geteld) te zijn met frontaal uitzicht op de oceaan. Hier hoefden we niet lang over na te denken! Normaal gesproken kost het appartement zeven keer zoveel als een kamer, hetgeen naar onze begrippen nog steeds heel betaalbaar is (ca. 80 euro), zeker voor zes personen Het meisje dat met ons meegelopen was, zei met een glimlach dat we geluk hadden.
We liepen langs het brede strand en de oceaan met veel hoge golven. We bezochten de enorme pier, die in veel betere staat is dan de pier van Pacasmayo. Bovendien is hij veel langer dan de pier van Pacasmayo ooit geweest is, namelijk 750 meter. De pier is 105 jaar oud en staat hoog op wat roestige ijzeren poten waarop geurende bielzen en een oud spoor liggen. In vroeger tijden werd hier suikerriet/rietsuiker uit treinen op schepen geladen.
We genoten tot tweemaal toe op de vierde verdieping van een prachtige zonsondergang en -opgang, die de brekende golven mooi gelig kleurden. Vooral ’s avonds was er een mooi kleurenpalet.
Uiteraard gebruikten we het aanwezige gasfornuis om voor onszelf te koken. Niet alleen om de kans om ziek te worden te verkleinen, maar ook voor de afwisseling.
Internet: LTE en betrouwbare Wi-Fi, die ik hard nodig had om de database van mijn server te herstellen. 🙁