Tarma is de stad van de “fiestas” (feesten) en bloemen. De hele maand mei en een gedeelte van de maand juni is er feest met optochten en muziek. Tijdens “Samana Santa” (Pasen) worden hier enorme bloementapijten op de straten gelegd en zijn er processies. Tot voor kort stond het record van het grootste bloementapijt op naam van Tarma. De stad staat bij de Peruanen bekend als “La Perla de los Andes”, de parel van de Andes. De stad is niet ver van de jungle en leeft hoofdzakelijk van textiel, leer en bloemen.
Vanwege het scheve bed wisselen we, na een ontbijt met volkorenbroodjes (!) en Edammer kaas (!), van hostal. We sliepen in hostal Central. We sliepen al eens eerder in dit mooie koloniale gebouw met krakende, bruin en donker roodgeverfde houten vloeren. De architectuur is traditioneel: twee verdiepingen rond een open patio.
We aten panqueques, die heel anders dan onze pannenkoeken zijn. Ze worden gefrituurd en smaken en beetje maar oliebol. Ik dronk er chocolademelk bij. Lekker!
We bezochten een marktje met toeristische artikelen, zoals truien, armbandjes en sleutelhangers, die gezien de vaak lage kwaliteit meer gericht was op de Peruanen dan op de weinige westerse toeristen.
Met een “carro” gingen we naar het nabijgelegen stadje Acobamba om het sanctuario de Muruhuay te bezoeken. Het is een kerk gebouwd om een heilige rots met een “imagen” (plaatje) van een gekruisigde Jezus Christus achter een glazen raam dat iedereen wil aanraken. Voor de Peruanen is dit een bedevaartsoord. Het heeft wat weg van Lourdes. Buiten lekte er water langs een muur dat in flesjes werd opgevangen als heilig water. Er waren vele, kleurrijke kraampjes op weg naar de kerk, met allerlei religieuze artikelen, ook voor de bijgelovigen. Er was zelfs een waarzegster.
Natuurlijk was er een feest, inclusief een kleine kermis, met naar onze begrippen eenvoudige, maar leuke attracties en spelletjes. Er was een klein, roestig reuzenrad op primitieve maar effectieve wijze met motor, banden en kettingen aangedreven. Natuurlijk was er eten en drinken in overvloed. Bij diverse kraampjes werd er bier en sterke drank in plastic bekertjes verkocht.
We bezochten ook een parkje om/op een heuvel met allerlei religieuze teksten op stenen en bankjes. Bovenop stond een groot ijzeren kruis en gek genoeg ook een klein propellervliegtuigje.
De donkere wolken, waaruit wat druppels regen vielen, zorgde voor een aparte wat dreigende sfeer. Gelukkig zette de regen niet door.
Het was een leuk, kleurrijk middagje uit.
’s Avonds at H. “pollo” (kip) met “papas fritas” (patat; minder krokant en dus wat gezonder dan bij ons) en “ensalada” (salade met tomaat en komkommer). H. kon kiezen uit “pecho” (borst) of “pierna” (poot). Ik at hetzelfde, maar dan zonder kip. De hoeveelheid patat was groot genoeg voor een hele familie.