Nadat we aangekomen waren met de metro (station Isabel La Católica) liepen we op ons gemak door de nog stille straten richting het centrum (Zócalo). We liepen nog een klein extra rondje, want voor zeven uur zijn de meeste restaurantjes nog niet open. We aten een goed, traditioneel ontbijt “huevos rancheros” met “café con leche” (koffie met melk) in een klein restaurantje nabij Zócalo. We werden heel vriendelijk geholpen. Nadat we gezegd hadden dat we het eten lekker vonden, werd er voorzichtig gevraagd waar we vandaan kwamen.
We vroegen of er een kamer beschikbaar was in hotel Isabel, maar het was nog te vroeg. In het backpackershostal Regina hadden we meer geluk. Het bed in kamer 13 was matig, maar na een lange reis en met een jetlag ben je blij als je een rustplek hebt. We roken af en toe een prettige lucht van de bakker beneden.
Na een vermoeiende reis met weinig nachtrust is de verleiding groot om te gaan slapen, maar het is ook de slechtste manier om aan een tijdsverschil van zeven uur te wennen. Na een korte rustpauze gingen we daarom naar buiten, waar het af en toe zachtjes regende, maar niet heel koud was. We verkenden een stukje van het centrum en kochten een simkaartje van Movistar (80 pesos = 4 euro), hetgeen hier nog zonder identificatie kan. We werden goed geholpen, hoewel de caissière “vergat” het wisselgeld terug te geven. Een minuut of twintig later vertrokken we met een werkende LTE internetverbinding en een ruime voorraad MB’s voor de komende 30 dagen (150 pesos = 7,50 euro voor 600+120+166 MB internet en onbeperkt bellen, SMS-en en Facebook).
We dronken een kopje zwarte koffie “café americano” en daarna aten we taco’s, quesadillas en frietjes in het uitstekende restaurant Parradilla Leonesa.
’s Middags rustten we wat uit in de ruime en hoge kamer met een houten plafond en een parketvloer. Een groen geverfde kast was omgebouwd tot een soort kluis. We gebruikten ons eigen hangslot om deze af te sluiten.
Tegen de avond aten we van een Chinees buffet. Daarna hadden we het wel gezien, want voor ons gevoel was het al ver na middernacht.
Toen we net sliepen, werden we plotsklaps opgeschrikt door een luidruchtige drilboor. De redenering zal geweest zijn dat op dat moment weinigen last zouden hebben van werkzaamheden aan de straat. Gelukkig verschoof het werk snel naar verderop.
https://goo.gl/photos/uqomYTS48tyQWTp18