De combi, die voor de deur van het hostal langskwam, worstelde de lange weg (ca. 4 km) door het drukke verkeer van de stad naar “central” aan de rand van de Patzcuaro, waar we een bus naar Ciudad Hidalgo (2060 meter, 110.000 inwoners) namen. De reis kostte ruim twee uur. Een stuk ging over een bochtige weg door een heerlijk geurend sparrenbos naar beneden. Aangezien het zonnig warm was, was de koele lucht van het bos welkom. De groene staat Michoacán beviel ons goed!
We kochten een onsje “arándano” (blauwe bosbes) met bruine en witte chocolade (vergelijkbaar met chocoladerozijnen). We aten een aangepaste “hamburguesa vegetariana” en een “ordén de papas” (een portie verse friet) en dronken “raspado tamarindo” (schaafijs met tamarinde).
Tamarinde
We sliepen heerlijk in het uitstekende driesterrenhotel Morenita, een paar blokken van het centrum. Het was het beste bed tot dan toe. We kozen er bewust voor om niet in het vijfsterrenhotel een paar deuren verder te slapen, ook al was de prijs vergelijkbaar. Behalve dat het een hoog gebouw was, houden we niet zo van de onpersoonlijke sfeer in zulke hotels.
Ik liet mijn haar knippen, wat inmiddels wel nodig was, door een oudere man die al 44 jaar in het vak zat. Voor de prijs die ik in Nederland betaal, kan ik mijn haar in Mexico zeven keer laten knippen.
De volgende dag reisden we met een lokale bus, die op zijn gemak een niet al te beste weg volgde, naar het dorpje Aporo, waar we in het begin van de middag quesadillas en sopa de Tarasco aten. Met een combi reisden we door naar het mijnwerkersdorpje Angangueo (2560 meter, 10.000 inwoners), waar we sliepen in het eenvoudige maar functionele casa de huespedes (gastenhuis) El Paso de la Monarca. De betonnen trap naar boven was drie keer met verschillende kleuren betonverf geverfd en door slijtage waren alle drie de kleuren inmiddels zichtbaar geworden. Het warme water, slechts één temperatuur, voor de douche was op aanvraag, want er moest een geiser aangestoken worden. Zeker gezien de prijs van het hotel, meer een posada, was alles prima in orde.
Hoewel er veel moeite was gestoken in de levensgrote beelden van flessen, doppen en melkpakken (zie foto’s) stelde het feest van het dorp op de zondag dat wij er waren niet zoveel voor.
Ik had verwacht dat Angangueo toeristisch zou zijn, maar dat was het eigenlijk helemaal niet.
Mariposa Monarca
Na een goede nacht slapen en een goed ontbijt, gingen we al vroeg met een bus richting Tlalpujahua en stapten we na ongeveer een kwartier uit nabij het natuurreservaat voor de mariposa (vlinder) Monarca. Het gras langs de weg was wit bevroren. We liepen een minuut of twintig omhoog naar de ingang van het park, waar we paarden huurden voor de laatste honderden meters omhoog (3350-3400 meter). In de bomen zagen we duizenden, misschien wel miljoenen, Monarchvlinders. Door de warmte van de zon gingen ze vliegen. Later werd het bewolkt en werd het weer stil.
Zo’n 150 miljoen vlinders vliegen in vier à vijf weken vanuit de VS en Canada naar Mexico en overwinteren in de bomen van het natuurreservaat, waarschijnlijk vanwege de temperatuur en de vochtigheid. In januari en februari produceren zij hun nageslacht, dat terug vliegt. De vlinders hebben een korte levensduur, dus de klein-klein-kleinkinderen vliegen weer terug om te overwinteren. Waarom de vlinders dit precies doen en hoe zij navigeren is tot op de dag van vandaag een mysterie.
Op de terugweg hadden we helaas een discussie over de prijs van de paarden, ondanks dat de prijs vooraf duidelijk afgesproken was. Ik betaalde de afgesproken prijs gepast en liep gewoon weg, terug naar de weg. We hoefden niet lang te wachten op transport terug naar het dorpje, waar we onze rugzakjes ophaalden en nog wat aten.
https://goo.gl/photos/W4oebe3MpPH23cG6A
https://goo.gl/photos/BDosPs46MNuWwQng9
https://goo.gl/photos/XsS138kPGCrWFQWZ8
https://goo.gl/photos/VnmnNuZ3BweozQHL8
De route die wij volgden vanaf Ciudad Hidalgo naar de Monarchvlinders zoals boven beschreven is veel sneller, goedkoper en eenvoudiger dan die in de reisgidsen staat. Het vereist wel enige beheersing van de Spaanse taal, want je moet vragen waar en wanneer de bussen en combi’s precies vertrekken.
In het Cuidad Hidalgo was er een stabiele 3G HSDPA internetverbinding van Movistar. In het hotel was er een zwakke Wi-Fi-verbinding.
In Angangueo was er geen signaal van Movistar. In het hotel was er een prima Wi-Fi-verbinding.
Ik gebruik op reis gemiddeld ongeveer 20 MB per dag aan mobiel internet.