Met de bus naar Ooty

Gisteren gingen we met de bus naar naar Ooty (voluit Udhagamandalam, tegen de 100.000 inwoners op 2240 meter). Dat ging niet helemaal zoals gepland, want de versnelling van de bus ging kapot (en dat was vast niet de eerste keer). Er werd heel hard gehamerd en er werd steeds gezegd dat het nog 10 minuten zou duren. Af en toe reed de bus een stukje in die ene lage versnelling die nog werkte. Na zo’n anderhalf uur kwam er een andere bus van dezelfde maatschappij langs. We moesten daar maar bij. Aangezien deze ‘extra deluxe’ bus vele malen duurder was dan een gewone bus, heb ik met luide stem geweigerd om als vee vervoerd te worden. Na enig aandringen, kregen we ons geld terug.

Omdat het allang lunchtijd was, hebben we de gelegenheid gebruikt om in een keurig restaurant aan de overzijde van de weg te eten. De volgende busstop was maar één furlong verder. Daar hoefden we eigenlijk maar kort te wachten op de volgende express-bus. Er was nog precies genoeg plaats voor ons. De bus had alleen veel moeite met omhoog komen, vanwege gebrek aan motorvermogen.

De bus ging in de namiddag met mooi licht door het Bandipur National Park dat bij de grens van Karnataka naar Tamil Nadu overging in Mudumalai National Park. Een prachtige omgeving! We zagen een paar herten, veel aapjes en een olifantje dat zich aan het wassen was. Later kwamen we door een uitgebreid gebied met theeplantages, welke er in het avondlicht schilderachtig mooi uitzagen.

We hadden pas om ongeveer half acht de ca. 170 kilometer overbrugt (normaal zo’n 5 uur, nu zo’n 8 uur). We hebben ons met een autorickshaw naar het hoger gelegen hotel Mountview met zijn 140 jaar oude hardhouten vloer, laten brengen. We blijven hier in ieder geval twee nachten om het sfeervolle, naar eucalyptus ruikende bergstadje te verkennen.