Heilig vuur
Kokosnoten gooien
Palani is een parel van een stad, die niet in onze reisgids wordt beschreven (misschien wel bewust). Het is een heel kleurrijke pelgrimsstad. We hebben ons met een rickshaw naar ‘de’ tempel laten brengen. Daar waren heel veel mensen op de been; voornamelijk toegewijden van onze favoriete godheid Ganesha. De sfeer was heel goed. Voor de tempel was op het asfalt een vuur, waar de mensen hun handen vouwden en buigingen maakten. Sommige pakten kruislings hun oren beet, schudden drie keer links/rechts met hun hoofd en knielden drie keer. Het vuur werd door velen op een kokosnoot meegenomen en enkelen lieten op elke traptrede naar boven een vuurtje achter, zodat een heel spoor ontstond. De mensen die terugkwamen gooiden hun kokosnoot in een speciaal daarvoor bestemde hoek kapot (ik zat onder de spetters, omdat ik daarvan zonodig een foto wilde nemen). We zijn de tempel niet ingeweest (waarschijnlijk zouden we toch niet toegelaten zijn). We hebben wel de omgeving bekeken, welke eigenlijk één grote bazaar was, met allerlei religieuze artikelen, zoals kettingen, kleurstoffen, beeldjes, geelwortel, trommels, e.d. Langzaam zijn we teruggelopen naar het hotel, dat over een meer uitkijkt, waar veel waterhyacint groeit. Op sommige waterwegen is deze woekerende plant problematisch. We hadden het reuze naar ons zin!