We aten de andere helft van het ontbijt, bruin brood en ‘stengels’ gerookte kaas, dat we voor in de trein kochten en de rest van de kersen die we de dag ervoor kochten. We kregen al snel koffie en thee aangeboden. Ik mocht zelf de hoeveelheid koffie bepalen voor de Turkse koffie, die net als de thee goed smaakte.
We reisden staand in een marshrutka in een minuut of twintig van Mtskheta naar het Didube busstation in Tbilisi, waar we ongeveer een week eerder onze reis door het zuidwesten van Georgië begonnen. Op het grote busstation deelden we een kopje koffie. We vertrokken om ongeveer 10 uur, met een keurige marshrutka, waarvan maar 9 van de 20 zitplaatsen bezet waren, naar Kazbegi of eigenlijk Stepantsminda. De weg is een geasfalteerde militaire snelweg naar Vladikavkaz in Rusland en voert langs het skioord Gudauri op 2200 meter en over de Jvari pas in de hoge Kaukasus op 2379 meter hoogte. We passeerden een stuwdam die door de Aragvi rivier wordt gevoed. De weg met prachtige uitzichten volgde de rivier door de beboste bergen tot Gudauri, waar veel werd gebouwd. Bij de rivier waren diverse fabriekjes waar stenen van de rivier werden gemalen, waarschijnlijk één van de bouwmaterialen. Hier en daar lag nog wat sneeuw. Gudauri zag er niet erg aantrekkelijk uit, maar misschien is het in de winter met sneeuw een ander gezicht. Voor de pas hadden we een korte stop om te plassen en om koffie te drinken. Na de bergpas daalden we af en na ongeveer tweeëneenhalf uur, een half uur eerder dan we hadden verwacht, werden we in het dorpje Kazbegi afgezet, waar we wat in het centrum rondliepen en een hapje aten.
We moesten even zoeken en op de juiste momenten “nee” zeggen, maar we vonden een geweldige overnachtingsplek in het wat hoger gelegen guesthouse Kushashvili 7 sisters, dat is gevestigd in een oud, gerepareerd huis. De hoeken van het huis zijn verstevigd met verticale stalen balken die over de breedte van het huis met betonijzer boven en beneden aan elkaar gezet zijn. De kamer was eenvoudig en de bedden waren prima in orde. Het geweldige was dat het zonnige terras voor de kamer rechtstreeks zonder obstakels uitkeek op de besneeuwde Kazbeg berg, die maar liefst 5047 meter hoog is en daarmee de hoogste berg van Georgië is. Voor de berg zagen we de iconische Tsminda Sameba (Drievuldigheids)kerk van Gergeti. De kerk ligt op een hoogte van 2170 meter. Aangezien de Kazbeg berg bijna 3000 meter hoger erachter ligt, is het een spectaculair gezicht als de wolken weg zijn. In de middag waren er veel wolken, maar tegen zonsondergang waren de meeste wolken verdwenen. Ook de volgende ochtend was er vrij zicht.
We aten in restaurant Mada aan het begin van het dorp op een afstandje van de wat toeristische restaurants in het kleine centrum. De borden, glazen een het bestek werden zoals wel vaker weggehaald, zodra ze niet meer nodig zijn.
Kazbegi ligt aan een rivier met aan beide zijden hoge, besneeuwde bergen. Vanaf het terras konden we in de verte diverse andere dorpjes zien. Rusland is dichtbij, ongeveer 15 kilometer over de weg, die we vanaf het terras konden zien. Tijdens deze reis was dit de hoogste overnachtingsplaats (ruim 1809 meter).
Meestal vermijden we de toeristische trekpleisters, maar het was zeer de moeite waard om naar Kazbegi heen en weer te reizen.
Het was overwegend zonnig weer met een middagtemperatuur van tegen de 19 graden. ’s Nachts koelde het af naar ongeveer 11 graden.
