Ruim zes uur moest de verder redelijk comfortable bus door een droog, ruig en verlaten landschap over een goeddeels ongeasfalteerde weg ploegen om Tupiza (20.000 inwoners; 2950m) te bereiken. Op vele plekken was er een desvio (omleiding), omdat er aan de weg gewerkt werd, zoals aan bijna alle wegen die we tot nog toe bereisd hebben. Er worden onder andere (nieuwe) bruggen gebouwd.
Tupiza is een klein, rustig stadje te midden van een spectaculair landschap. Ten noordwesten is er bijvoorbeeld een dieprood gekleurde bergketen. In de middag verkenden we quebrada palmira (een ravijn) te voet. In de ochtend ging ik naar de peluqueria (kapper). Het is heel kort geworden voor een eurootje …
We sliepen in het uitstekende La Torre hotel met de beste warme douche tot nog toe (geen miezerig straaltje uit een elektrische douche die door de schommelingen in de waterdruk steeds afslaat). Twee Fransen adviseerden ons in Tarabuco om de tour door het zuidwesten daar ook te regelen.
