De bus van Bahariya Oase naar Dakhla Oase (95.000 inwoners) was laat en deed er erg lang over, zo’n zeven i.p.v. de normale vijf uur (480 km). De man naast mij aan de overzijde van het gangpad had wat verkeerds gegeten of gedronken en moest overgeven. Dit deed hij middenin het gangpad. De conducteur liet boos de bus stoppen en verplichtte de man om de bus schoon te maken, want hij had moeten vragen om een stop.
In de avond van de eerste kerstdag kwamen we aan in de belangrijkste stad van de Oase, Mut. Omdat we hongerig waren en omdat we alle ‘gidsen’ kwijt wilden, gingen we eerst lekker eten. Bijzonder was dat we ook grote bladeren rucola (ghargheer) kregen. We sliepen in het uitstekende el-Negoom hotel.
Khaled en Jannie deden de volgende dag rustig aan en wij gingen met een minibusje naar al-Qasr (30 km). Dit is een mooi gelegen, vervallen middeleeuws, Ottomaans stadje met authentieke adobe huisjes. Veel huisjes zijn vervallen, maar sommigen worden nog bewoond, haast zoals 1000 jaar geleden. Opvallend was dat sommige deuren van het metaal van oude olievaten gemaakt waren. We kwamen langs een grote pottenbakkerij. Overal lagen potten en stonden houtgestookte klei-ovens. Een man gaf ons een kleine demonstratie en een andere man een kleine rondleiding.