Eergisteren zijn we met een halve (kleine) bus naar Pai gereisd. Het kostte de trage en krappe bus 4½ uur om de 135 kilometer door het mooie, bergachtige landschap af te leggen. Gisteren zijn we in het rustige en wat toeristische stadje (ook voor de Thai) gebleven. We hebben wat rondgeslenterd en wat gelezen.
Vandaag zijn we met een betere halve bus naar Mae Hong Son gegaan (111 km, 3 uur). Dit stadje, dichtbij de Birmese grens heeft weer een heel andere uitstraling en is veel minder toeristisch. De belangrijkste tempel, Wat Chang Kham, aan een klein meertje is meer in Birmese dan Thaise stijl.
Morgen reizen we door naar het laatste plaatsje op de noord-westelijke lus, Mae Sariang. Daarna gaan we proberen naar Mae Sot te reizen en vandaar naar het westen, richting Cambodja.
Ik las onderweg The User Guide To Life – The Moral Diet van de Thaise schrijver Supawan P.Panawong Green, een Engels boekje over een Boedhhistische leefwijze dat ik ergens in een guesthouse vond. Een heel korte samenvatting van het boekje:
- Stel jezelf als doel naar het Nirvana te gaan
- Niet doden, niet stelen
- Geen overspel plegen
- Niet liegen
- Verklein je ego door te geven
- Niet bang zijn voor de dood
Deze moralistische leefwijze zou dan nog aangevuld moeten worden met vipassana meditatie.
De linkerfoto is een voorstelling van de Bhoeddhistische hel