We reisden aan het einde van de dag met een korte dieseltrein rechtstreeks naar het stadje Kalambáka in de streek Meteora. De treinen zijn verwarmd, voor ons zelfs teveel, dus we hoefden zeker geen kou te leiden. In Paleofarsalos veranderde de trein van rijrichting. Ruim tweeëneenhalf uur later kwamen we een klein kwartiertje te laat aan. We liepen via het centrum naar hotel Galaxy, drie straten van het treinstation, dat we deze keer vooruit geboekt hadden en waar we correct werden ontvangen en geen vraag teveel was.
’s Ochtend wachtte er zoals beloofd een uitstekend ontbijt met veel variatie op ons.
Al vroeg liepen we door de oude stad steeds verder omhoog. Het was nog koud, zelfs nog iets onder nul, maar dat veranderde snel want het was heel zonnig weer. ’s Nachts had het vier graden gevroren, overdag was de luchttemperatuur zo’n 12 graden. Op het pad naar Moni Agias Triados (klooster de heilige drie-eenheid) hadden we vele toeristen verwacht, maar we ontmoeten alleen maar Mike, een ranger van het Yosemite national park. Blijkbaar gingen alle andere toeristen met een tour in een busje langs de makkelijk over de weg bereikbare kloosters. Samen met Mike volgden we het pelgrimspad naar het weinig bezochte Grieks-orthodox klooster, dat op een grote, hoge rots ligt op 570 meter hoogte en ongeveer 400 meter boven en drie kilometer te voet van de stad. Het klooster uit 1476 was vroeger moeilijk bereikbaar, maar nu zijn er tunnels en een betonnen trap van 130 treden. Het gebouw is volledig gerestaureerd. Alleen de twee kapellen, waarvan de muren en het plafond bedekt zijn met fresco’s, die we niet mocht fotograferen, lijken nog origineel te zijn. We roken de was van de kaarsen. Er is een weids uitzicht op het stadje en de vallei waarin het stadje ligt. Aan de rand van de stad stroomde een in de zon glinsterende rivier en verder weg zagen we besneeuwde bergtoppen. Het klooster komt voor in de James Bond film For Your Eyes Only (1981) en in de Kuifje film Kuifje en het geheim van het Gulden Vlies (1961). Dat gaan we thuis controleren.
De andere kloosters waren of gesloten of alleen over een verharde weg bereikbaar en aangezien we niet als doel hadden om zoveel als mogelijk kloosters op één dag te bekijken, gingen we dezelfde weg over het pelgrimspad terug naar beneden.
We aten samen met Mike en goede maaltijd en daarna gingen we weer onze eigen weg. In de middag liepen we via het treinstation naar de rivier die we van bovenaf hadden gezien. De man achter het loket was “even” weg, dus kochten we de treintickets terug naar Thessaloniki toen we weer terugkwamen.
