Vandaag bezochten we met het openbaar vervoer, combi’s (< 15 personen), micro’s (> 25 personen) en bussen, de belangrijkste bezienswaardigheden in en rond Trujillo, de stad van de eeuwige lente. Er is hier veel vervoer en als je een beetje Spaans spreekt, kun je overal voor een paar centjes komen (een rit, kort of lang, kost ongeveer een 25 cent). De stad is sinds ik er zes jaar geleden was heel veel drukker geworden.
We begonnen vroeg met Chan-Chan, de grootste adobe-stad van de wereld. Het is naar mijn smaak teveel gerestaureerd, maar desondanks zeer indrukwekkend. De omringende muren waren 10-12 meter hoog. Het geheel is 303 bij 444 meter en bestaat uit verschillende delen met verschillende, meest religieuze, functies. Het nabij gelegen museum, 1500 meter te voet) toont een kleine verzameling potten in allerlei leuke vormen en diverse andere interessante voorwerpen. Een gedeelte van het museum was helaas gesloten.
Ook bezochten we het minder interessante Huaca la Esmeralda middenin een woonwijk. Nadat we heerlijk hadden gegeten, vissoep en gebakken vis met als drank maracuya-sap (passiefruit), bezochten we het wat interessantere Huaca Arco Iris / Dragon, de tempel van regenboog / draak (1000-1470 na onze jaartelling). De gegraveerde figuren op de adobe muren zijn hier goed bewaard gebleven.
Als laatste bezochten we Huaca de la Luna (de tempel van de maan). De afbeeldingen op de adobe muren zijn nog in zeer goede staat, omdat ze lange tijd bedekt zijn geweest. Deze enorme tempel bestaat uit verschillende lagen die door verschillende generaties zijn gebouwd.
Een stukje verderop is Huaca del Sol, de grootste constructie ooit gemaakt in beide America’s. Er zijn daar nog geen opgravingen gedaan, dus wie weet wat er nog tevoorschijn gaat komen. Sinds ik zes jaar geleden Huaca de la Luna bezocht, is een heel nieuw, bijzonder mooi gedeelte opgegraven!
‘s-Avonds aten we voor de verandering bij een Chifa (Chinees) rijst en ommelet met groenten.
Mijn GPS (bedankt Khaled!) met een zeer gedetaileerde kaart van Peru, gemaakt door vrijwilligers (er is geen officiele elektronische kaart), maakt het ons makkelijk om wat te vinden of de weg terug te vinden.
De hostel, Casa Clara, was heel geschikt om de was te doen. Er was een grote wasbak, een teil, een groot stuk zeep en waslijnen in de zon en wind.