Onderweg naar Lircay werd ik behoorlijk ziek. Geen idee wat er precies aan de hand was. Wellicht een combinatie van een zware verkoudheid, slecht eten en de hoogte. Er is altijd een risico dat je ziek wordt in dit soort omstandigheden en het is niet de eerste keer dat mij dit overkomt. Reizen in Peru is een mooie belevenis, maar soms ook een belasting.
Aangezien Lircay, overigens een leuk authentiek stadje, geen goede hotels had, reisden we na twee nachten door naar Huancavelica (3680 m). We sliepen in hospedaje La Portada, waar het warme water slechts lauw was. Hanneke wist een heerlijke, vegetarische afhaalpizza te scoren! De maximumtemperatuur in Huancavelica was echter maar zo’n 6 á 7 graden, dus we besloten de volgende dag door te reizen naar het beter gesitueerde Huancayo (3259 m), waar de maximumtemperatuur zo’n 20-25 graden was. Heel wat aangenamer als je ziek bent! We overnachtten in hostal Flores in de grootste kamer tot nog toe. Na twee nachten voelde ik mij gelukkig weer sterk genoeg om wat te ondernemen. Gelukkig heeft Hanneke zich goed vermaakt, hoewel ze het niet zo gezellig vond om alleen te eten.
De elektrische douche ‘ontplofte’ met grote vonken de tweede ochtend. Dat heb je als je veel te dunne draden gebruikt en ze met een plakbandje aan elkaar zet. Geen nood, we konden gewoon douchen in een andere kamer.
Huancayo is een grote stad (350.000 inwoners) in een grote, vruchtbare vallei met veel ruimte. Ondanks zijn grootte heeft het een wat dorpse uitstraling, bijvoorbeeld door de vele landbouwproducten die hier verhandeld worden.