Buiten de zuidpoort van Taroudant vonden we snel een “grand taxi“, een grote, oude, groene Mercedes, naar het plaatsje Oued Berhil. Op de stoel van de bijrijder gingen twee personen en op de achterbank vier personen, waaronder wijzelf. Ik zat tussen twee nette heren en Hanneke die aan de raamzijde zat, in. We hadden geluk want de twee heren stapten al snel uit, zodat we de achterbank voor onszelf hadden. Er zat een grote ster rechts in de vooruit en de snelheidsmeter deed niets meer. De benzinemeter wist niet wat hij wilde: vol of leeg. De chauffeur tankte aan het begin van de rit, wat niet ongebruikelijk is, omdat hij dan geld heeft.
Over een vrij rechte weg bereikten we in ongeveer drie kwartier onze bestemming. De mensen waren aardig en behulpzaam. We werden netjes naar de volgende taxi gebracht, richting het plaatsje Ijoukak. We moesten een poosje wachten, totdat er voldoende passagiers waren. We dronken ondertussen een klein glaasje koffie (er worden hier altijd glazen gebruikt). Een oudere man hield toezicht op de taxi’s (wellicht was hij de eigenaar).
De rit was over een weg met heel veel haarspeldbochten en mooie vergezichten. De bergen waren rood, mintgroen, geel en grijs gekleurd. We gingen over een bergpas op bijna 2100 meter. De bergtoppen rondom ons waren bedekt met sneeuw (de bergen zijn hier ruim 4000 meter hoog). De weg was in het begin goed, recent geasfalteerd, maar aan het eind werd hij slechter, maar hij was nog goed berijdbaar. Tijdens de afdaling waren er bomen met witte en gele bloesems, onder andere amandelbomen.
We eindigden in het plaatsje Talâat N’Yacoup (ca. 1250 m), zo’n drie kilometer voor Ijoukak. In een café/restaurant troffen we de eigenaar van de enige gîte in het dorp. Een andere man bracht ons maar het bovenste deel van het dorp, waar de mooie gîte Chez Imnir (“bij Imnir”) uitkijkt op de vallei en links en rechts besneeuwde bergtoppen. De kamer was netjes ingericht, met dit keer een wat ruimer bed. Het dak was van dunne boomstammetjes gemaakt. De muren waren zalmroze en mintgroen geverfd. Er hingen drie gezellige lampjes. De vloer is van beton en bordeauxrood geverfd. Voor het bed ligt een dik tapijt. Er is een ruime badkamer met wc, wastafel en een warme douche, met blauwe muren en gele tegels op de grond.
Talâat n'Yacoub
We aten vier roergebakken eieren, geserveerd in een platte pan met een mandje platte, ronde broodjes. In dit soort kleine plaatsjes moet je geen culinaire hoogstandjes verwachten, maar toch was het lekker klaargemaakt en gekruid.
We verkenden het dorpje en de omgeving te voet. Op een grote heuvel in de vallei staat de grote moskee van Tin Mal (1153-1154), die meer op een klein fort lijkt. Met de besneeuwde toppen op de achtergrond en het ruige landschap was het een mooi gezicht. We kregen een paar handjes amandelen van een oud vrouwtje dat op de grond zat en bezig was met het kraken van amandelnoten. Ze was blij met de dirhams die ze kreeg.
Het is hier een stuk koeler dan in Taroudant, zo’n 10-15 graden en ’s nachts slechts een paar graden. De zon is echter lekker warm en er is niet veel wind, dus van de lagere temperatuur merk je niet zoveel van. Er waren genoeg dikke wollen dekens om ons ’s nachts warm te houden.
Bij gebrek aan eetgelegenheden kookten we ’s avonds zelf een maaltje met de waterkoker die we altijd bij ons hebben. Macaroni, ui tomaat, tonijn, peper en zout. Leuk om te doen en goed voor de afwisseling.
De volgende bestemming is Marrakesh.