Marcel's weblog

Vandaag zijn we weer terug in het vrij toeristische dorpje Göreme. Een aantal dagen geleden kwamen we daar na een halve dag reizen vanuit Nederland aan. De NS werkten helaas weer eens niet erg mee, waardoor we nog maar net op tijd onze vlucht naar Istanbul haalden (geen fijn begin van de vakantie). Daarna ging het gelukkig veel makkelijker: de nationale vlucht naar Kayseri (Centraal Anatolie) en de van te voren geregelde transfer naar Göreme waren snel achter de rug. ‘s-avonds hebben we na een kleine maaltijd (pide = turkse pizza) geslapen in een comfortabel hotelletje. De volgende dag zijn we met onze rugzakken op begonnen aan een voettocht door het prachtige landschap van Cappadocie. Twee nachten hebben we in de open lucht gekampeerd in één van de prachtig gekleurde valleien (de duiven- en de rozenvallei). Tot nu toe aten we ‘s-middags een warme maaltijd in een nabijgelegen dorpje. ‘s-ochtends en ‘s-avonds aten we dan heerlijk Turks brood, thee en soep van een kampvuur. Gisteren hebben we in een goedkoop hotelletje geslapen om even een lekkere douche te kunnen nemen. Vandaag hebben we ons gemengd tussen de toeristen in het Göreme open lucht museum met zijn mooie rotskerken. In sommige kerkjes zijn de prachtige 12-13de eeuwse frescos heel goed bewaard gebleven (vooral in de donkere kerk). Hier en daar zijn tijdens de beeldenstorm helaas wel de gezichten vernield. We gaan zo wat eten kopen en daarna naar de liefdesvallei om daar de nacht door te brengen.

Van 11 t/m 18 juni heb ik paard gereden in Cappadocië, midden Turkije (mijn tiende trektocht te paard).

Het landschap van Cappadocië is zonder meer indrukwekkend (zie fotoalbum). Hier kan je meer lezen over de geologische geschiedenis van deze zeer interessante, maar voor Nederlanders nog vrij onbekende, toeristische plaats in Turkije.

De eerste twee dagen werden we veelvuldig gefotografeerd door Akgün Akova die door National Geographic Türkiye gevraagd was om een artikel over dit gebied te schrijven en die ook nog eens een bekende hedendaagse Turkse dichter blijkt te zijn.

De redelijk primitieve tocht was goed verzorgd door de ervaren en ter plaatse (Ortahisar) wonende Franse gids Nicolas Guillo (31).

Ik vind het heerlijk om dag en nacht buiten te zijn en liggend bij een kampvuur en kijkend naar de sterren in slaap te vallen. Alle kleine ongemakken, zoals de warmte, het stof, het felle op de lichte zandwegen reflecterende zonlicht, het zitten op een relatief ongemakkelijke paardenrug en het vrijwel ontbreken van wasmogelijkheden worden dan onbelangrijk.

1 2 ►