Met de bus reisden we via Dupnitsa (Дупница), Blagoëvgrad (Благоевград) en Rila (Рила) langs het Rilska riviertje naar het tussen de beboste bergen in een grote kloof gelegen Rila klooster (Рилски Манастир; 1147 m). Het klooster, gesticht in 927 en voor het laatst na een brand herbouwd van 1834-1837, is de belangrijkste bedevaartplaats van Bulgarije. Zowel de buiten- als de binnenkant zijn rijkelijk versierd met kleurrijke, religieuze fresco’s van heiligen en engelen, maar ook de hel.
We mochten slapen in een eenvoudige, maar authentieke kamer binnen de kloostermuren, op de 2e van de drie krakende, houten verdiepingen. Er waren zeker 100 kamers voor pelgrims.
‘s-Ochtends vroeg woonden we om half zeven het begin van een dienst bij. De iconen van de heiligen werden na het slaan van een kruis gekust en de olielampjes voor de schilderijen van de heiligen werden bijgevuld en aangestoken. Er werd langdurig monotoon gepreveld en soms een beetje gezongen. Ook werd er wierook geslingerd. Een oud vrouwtje was op een nonchalante manier bezig om de kaarsjes van de gelovigen te doven en op te ruimen. Aan ons werd verder geen aandacht besteed.
Vroeg in de koude ochtend namen we de bus terug naar het lager gelegen Rila stadje, waar we in de heerlijk warme zon op zachte, rode banken ontbeten. De espresso is hier heel goed! We hebben er dan ook de tijd voor genomen.
