Vandaag stonden we heel vroeg op: om kwart over vijf. Om zes uur kochten we kaartjes voor het Periyar tiger reserve. Om zeven uur vertrokken we, nadat we grote sokken tegen de bloedzuigers aangetrokken hadden, voor een korte trekking (ca. 3 uur) door het soms vaag naar vanille ruikende wildreservaat. We zagen grote herten, eekhoorns en aapjes en natuurlijk heel veel planten, struiken en bomen, waaronder curry- en koffiestruiken en sandelhoutbomen. Grappig waren de mimosaplantjes die bij aanraking inkrimpen. Het was vochtig en modderig en er waren inderdaad veel bloedzuigers. Daar hebben ze hier wat op gevonden: een poeder van een kruid doodt de kleine wormpjes. Daarna hebben we in het stadje laat ontbeten, een Indiaas ontbijt dit keer: uppatham (pannekoeken met ui, tomaat en groene chili). Heerlijk! Daarna zijn we weer teruggegaan naar het wildpark, natuurlijk met een rickshaw (vaak ferrari genoemd …), voor een boottocht van een paar uur. Dat was een heel leuke ervaring. We zagen otters, bisons, wilde zwijnen, een paar herten en veel vogels, waaronder ooievaars en de mooie blauwe kingfisher, helaas geen tijgers, die overigens volgens de locals soms op straat rondlopen. We hebben veel plezier gehad van de verrekijker die we voor het eerst bij ons hadden. Omdat de dag nog niet om was, hebben we ook nog op een Indiase olifant gereden (weegt tot 5 ton). Een unieke belevenis! Aan het einde van de dag heb ik tenslotte mijn haar laten knippen in het naar cardamom geurende stadje. Veel mensen lopen hier op blote voeten en er zijn veel mannen met een lendendoek (lungi).
Kumily
Vandaag reisden we weer met een gewone bus na het ontbijt (tosti’s met gebakken ei) naar Kumily (ruim 100 km; 4,5 uur). Onderweg zagen we veel rubberbomen en theeplantages. De bus kwam bijna op de eindbestemming in een gigantische verkeersopstopping terecht. We zijn uitgestapt en zijn gaan eten in het restaurant met de langste naam tot nog toe: Sree Krishna Marwari Hwaram Restaurant. Het eten was weer voortreffelijk. We overnachten vlakbij de ingang van het wildpark in de homestay Hill View. Morgen staan we vroeg op om om 6 uur tickets voor het park te kopen. Waarschijnlijk gaan we met een boot varen op het Periyar meer (een kunstmatig meer van 26 km² in 1895 aangelegd door de Engelsen) en een korte, begeleide wandeling doen. We blijven daarna in ieder geval nog een nacht in Kumily. Daarna reizen we waarschijnlijk door naar Madurai in de deelstaat Tamil Nadu.
Kottayam
Vandaag reisden we met een ferry van Fort Cochin naar Ernakulam. Daar aten we een aardige lunch. Ik had een biriyani met hardgekookte eieren en massambi sap (niet zo heel bijzonder). Daarna namen we een rickshaw naar het busstation, waar we een gewone, grommende (waar mogelijk; soms abrupt stoppend) bus namen naar Kottayam (2,5 uur). Als je het verkeer hier ziet, vraag je je trouwens af wat de reductie van CO2 uitstoot in Europa gaat betekenen … We aten in het prima restaurant Anand; ik manchurian met roti met vada. We overnachten in hotel Ambassador. We zijn langzaam op weg naar het Periyar Wildlife Sanctuary bij Kumily. Dit is 777 km² groot en o.a. het thuis van bisons, wilde beren, minstens 1000 olifanten en ca. 50 tijgers.
Na een lange nachtrust stonden we goed uitgerust op. Het eenvoudige ontbijt gebruikten we in het hotel. Daarna zijn we gaan rondwandelen. Het eerst kwamen we langs de nog steeds in gebruik zijnde Chinese visnetten (ze stammen uit 1350-1450). Een unieke manier van vissen met een groot net dat met een soort hefboom (van bamboe en teak) door een man of vijf, vooral bij hoog water, wordt neergelaten en opgehesen. Daarna bezochten we de Nederlandse begraafplaats, gewijd in 1724 (helaas gesloten, maar wel door het hek en over de muur te bekijken). Een stukje verder bezochten we de St. Francis kerk, gebouwd in 1503 en herbouwd in 1550. Het is de oudste Europese kerk van India en de bekende Portugees Vasco da Gama heeft hier van 1524-1538 begraven gelegen. De lunch aten we in het aanbevolen restaurant Teapot en was uitstekend. De masala chai, uitbundig gekruid met cardomom, is voorlopig mijn favoriete drank. In Thailand schreef ik dat het eten overheerlijk was. Nu moet ik gaan kiezen of het Thaise of het Indiase eten lekkerder is!
Na het eten gingen we met een autorickshaw, een gemotoriseerde driewieler, naar de Joodse wijk. Hier zijn allerlei curiosa en kruiden te koop. De synagoge was nog gesloten dus bezochten we eerst het in 1557 door Portugezen gebouwde Mattancherry Palace, met als bijnaam Dutch Palace, omdat de Nederlanders het hebben gerepareerd in 1663. In het paleisje is een museum gevestigd. Er is 300 m2 aan muurschilderingen van hindoelegendes (ramayana, mahabharata en puranic) te zien en er zijn olieverfschilderijen van Rajas. De laatste Raja was Raja Rama Varna. Ook heel aardig waren de Nederlandse kaarten. De Pardesi synagoge was oud (oorspronkelijk gebouwd in 1568 en in 1664 herbouwd door landgenoten), maar naar onze smaak niet zo bijzonder. Op de weg terug bezochten we nog de Santa Cruz Basilica, oorspronkelijk gebouwd in 1558, vernietigd door de Engelsen in 1795 en weer herbouwd door de Engelsen in 1997. De titel Basilica is recent, van 1984.
Fort Cochin is een unieke, heerlijke plaats om te verblijven! Het heeft een rijke geschiedenis waarin Portugezen, waar Nederlanders en Engelsen een rol in speelden, maar ook Chinese en Arabische handelaren. Princess Street is de oudste straat in Europese stijl. Onder vele naamborden staat een spreuk. You’ve Arrived At The Right Place vind ik de mooiste …
De volgende dag bezichtigden we nog Koder house (1808), waarvan de architectuur een overgang is van koloniaal naar Indiaas, een poort met een VOC-inscriptie uit 1740 en tenslotte The Bishop’s house, gebouwd in 1506 in gotische stijl met daarin een klein Portugees museum.
We beginnen al te wennen aan de warmte, hier rond 30° C overdag en 24° C ’s nachts.
Aangekomen in India
Na bijna 24 uur reizen kwamen we aan in het hotelletje dat we vooraf hadden geboekt. We waren vroeg op Schiphol, dus we konden met een vlucht eerder naar London Heathrow. Jammer was dat door technische problemen de deur van het vliegtuig geruime tijd niet open wilde. Gelukkig waren we nog ruim op tijd voor onze vlucht naar Mumbai, een nachtvlucht van ca. 8,5 uur. Op Mumbai werden we met een bus naar de nationale terminal gebracht. Een prettige verrassing was dat onze vlucht onverwacht was opgewaardeerd naar eerste klas! Dat is nog eens andere service en er was lekker veel beenruimte! Op het vliegveld werden we zoals afgesproken met een taxi afgehaald. Het kostte door een (vreedzame) politieke demonstratie rondom Sonia Ghandi echter bijna 3 uur om 45 kilometer te overbruggen. Wel leuk om het straatleven meteen zo te beleven. Het hotel is goed en schoon, maar uiteraard niet zo mooi als op de plaatjes. Na een heerlijke maaltijd bij Dal Roti, ik at een Thali, een Indiase curry met Dhal, Raita, Roti (Chapati) en rijst, zijn we vroeg gaan slapen. Het tijdsverschil is in onze winter 4,5 uur.