Met een redelijk comfortabele bus van “empresa” (maatschappij) El Sol (de zon) vertrokken we vrijwel op tijd om 9:15 naar Trujillo, echter nog wel zonder zon, want de mist van de ochtend is meestal pas na 11 of 12 uur opgelost. Onaangenaam was dit niet, want dan wordt het ook niet zo warm in de bus. De bus volgde de Pan America naar het noorden met ruim 100 km/u. We passeerden het plaatsje Virú (uitgesproken als Biru), waar Peru wellicht naar vernoemd is. Door wegwerkzaamheden kwamen ongeveer een half uur later dan gepland rond de middag in Trujillo aan.
We lieten ons met een taxi tot voor de deur van het keurige Casa de Clara (huis van Clara; Cahuide 495, Santa Maria) brengen, een rustige overnachtingsplek een paar blokken buiten het historische centrum van Trujillo, waar we al eens eerder sliepen. Het huis grenst aan een groen parkje en op de binnenplaats staat een prachtige, enorm grote bougainvillea, die regelmatig bezocht wordt door “picaflores” (letterlijk bloemenstekers, oftewel kolibries). We kijken er vanuit onze comfortabele kamer, met een prettig bed, op uit.
Clara is een spraakzame archeologe, zodat we wat later onze lunch gebruikten: een eenvoudig maar goed “menú” met een drankje op basis van “carambole” (stervrucht).
We deden een grote was (inclusief broeken en truien), want er waren een goede wasgelegenheid (grote wasbak en veel waterdruk) en diverse waslijnen in de zon en in de wind.
Trujillo is in de loop van de jaren een drukke en rumoerige stad geworden. Alleen Plaza Mayor in het centrum is aangenaam en bijzonder schoon. In Trujillo hebben, in tegenstelling tot veel andere steden, veel, goed onderhouden koloniale gebouwen diverse aardbevingen overleefd. Voor de presidentsverkiezingen de volgende dag werden podia opgebouwd en beeld- en geluidsinstallaties klaargezet, inclusief voor ClaroTV.
Trujillo is voor ons slechts een stop onderweg, omdat we alle bezienswaardigheden in de omgeving vijf jaar geleden al gezien hebben.
Mobiel internet: 4G (LTE)
De foto’s zijn weer bijgewerkt.