Cochabamba is een grote (590.000 inwoners), wat lager gelegen stad (2558m). Een comfortabele bus bracht ons hier in ca. vier uur vanuit het minder interessante Oruro. We kunnen hier weer de hele dag in een T-shirt rondlopen zonder buiten adem te raken. We slapen in het ruime en schone Residencial Familiar.
We waren van plan een uitstapje naar Incallajta (een soort mini Machu Picchu) te doen, maar het is te ver reizen voor een dag (drie uur heen en drie uur terug) en relatief duur, omdat bijna niemand erheen gaat.
Het eten is hier vrij goed. Beter dan de 13-in-een-dozijn pizzerias in andere, kleinere toeristische plaatsen. Gisteren aten we bijvoorbeeld croquetas de atun (tonijnkroketten). Verder hebben ze hier heerlijke zelfgemaakte bonbons. Mijn favoriete smaak is frutilla (aardbei). De koffie wordt hier gemaakt van geconcentreerde, vloeibare koffie waar je zelf heet water bij moet schenken. Het is ietsje zuurder en minder bitter dan we in Nederland gewend zijn. Het alternatief is nescafé, maar daar ben ik niet zo weg van.
Morgenochtend reizen we door naar Mizque en waarschijnlijk een dag later naar Aiquile om een charango voor Hanneke te kopen.
Heel mooi om jullie reis in den vreemde te volgen, Marcel! Maar als niemand naar Incallajta gaat, zou ik het juist willen zien! Ik ben benieuwd wat een charango is. Een kledingstuk? De relatie tussen T-shirts en buiten adem raken moet je me maar eens uitleggen als jullie weer terug in Nederland zijn. Daar ligt trouwens een karmische koala op jullie te wachten… Veel liefs en goede reis verder!
Uiteindelijk zijn we op een andere manier naar Incallajta gereisd. Een charango is een snaarinstrument. Het T-shirt heeft te maken met een hogere temperatuur en het niet buiten adem raken met een lagere hoogte, welke beide ook weer een relatie met elkaar hebben …