Met een comfortabele bus van East Delta Travel reisden we langs de Middellandse Zee kust naar Alexandrië (280 km / 3,5 uur). We staken een aantal grote meren over. Onderweg zagen we veel palmbomen en in de verte op zee een aantal boorplatforms.
Één van de vele oude Lada’s, die als taxi dienen, bracht ons behendig door het drukke verkeer manoeuvrerend naar het schone Triomphe hotel. Dit hotel is gevestigd op de vijfde verdieping van een groot, koloniaal gebouw. Met een ouderwetse lift konden we naar boven en naar beneden gaan. Vanaf het balkon kunnen we aan de zijkant de Middellandse Zee zien. Als er een oude, ijzeren tram krakend en piepend voorbij komt, kunnen we de trillingen ervan voelen.
Halverwege de middag liepen we langs de boulevard naar Bibliotheca Alexandrina. Bij ondergaande zon bekeken we het zeer imposante gebouw van alle zijden. De buitenkant is van grijs graniet, met inscripties in 120 verschillende schriften. Het moderne gebouw werd geopend in 2002 en kan acht miljoen boeken en 2500 lezers herbergen. Het is een mooie vervanging voor de grootste bibliotheek uit de oudheid, die oorspronkelijk werd gesticht door Ptolemy I in 283 voor Christus. De bibliotheek heette toen Mouseion, waar het woord museum vandaan komt. Wie en wanneer deze bibliotheek vernietigde is onduidelijk, maar waarschijnlijk is Julius Caesar één van de schuldigen.
De volgende dag bezochten we het kleine Alexandria National Museum, wat erg tegenviel. Misschien komt dat omdat we de afgelopen tijd al veel soortgelijke collecties gezien hebben.
Het was leuker om door Anfushi, de oude, sfeervolle Turkse wijk van Alexandrië, met zijn vervallen koloniale gebouwen, te lopen. Hier wonen de arme mensen, die je hartelijk welkom heten en je met elke vraag belangeloos helpen.
Alexandrië lijkt een beetje op een vervallen Parijs. Overal zoemen stinkende, geel/zwarte taxi’s om je heen, die geen gelegenheid onbenut laten om te vragen of je ergens heen wilt.
We ontbeten met een broodje falafel, dit keer met anijssmaak, en een broodje vers gebakken patat, dat lekkerder is dan je denkt. We kochten de broodjes op straat en we aten ze op in een ahwa (koffiehuis), zoals zoveel mensen doen.