De busreis van Chiclayo aan de kust naar Cajamarca (ca. 2700 m) duurde zes uur, iets langer dan gepland door een klapband. Het laatste stuk was over een bochtige weg door de bergen met mooie vergezichten. Na zo’n 10 dagen langs de droge kust gereisd te hebben, is het fijn om in de groenere bergen te zijn. Het klimaat van het kustgebied is dat van een perfecte woestijn. Alleen waar de rivieren uit de bergen komen, daar waar de steden zijn, is het weldadig groen.
We sliepen de eerste nacht in het schone hotel Olimpo bij de busstations, maar we verhuisden de volgende dag naar het centraler gelegen hospedaje Chota. We blijven hier even om aan de hoogte te wennen, want wellicht moeten we later nog veel hoger slapen. Af en toe heb ik hier nog een hapje lucht extra nodig.
Cajamarca is een aangename stad om te verblijven. Het is een soort Cuzco, maar dan zonder al de toeristen en de daarop ingestelde verkopers. De mensen zijn aardig en er is weinig criminaliteit. Sommige mannen en vrouwen hebben brede, hoge hoeden op, een leuk gezicht. Aan de ruime Plaza de Armas (centrale plein) staan een grote kathedraal en een kerk, San Francisco, die ‘s-avonds sfeervol verlicht zijn. Het plein zelf bestaat uit een net plantsoen en betonnen bankjes, omringd door koloniale gebouwen met houten balkons en sierlijke lampen. Hier is Atahualpa geëxecuteerd. Hier aten we ook ons ontbijt, vers gebakken broodjes en de ‘zwitserse’ kaas waar de stad om bekend staat.
Tussen de middag regende het flink. Overdag is de temperatuur heel aangenaam, maar ‘s-avonds is het wat koeler.
We bezochten een markt waar een vrouw bezig was om met een grote bijl een been van een koe te splijten. We dronken té canela y clavo (thee met kaneel en kruidnagel) met een stuk queque (cake, hier altijd zelfgemaakt). Tussen de middag aten we voor een euro per persoon in een lokaal restaurantje gebakken vis, waar iedereen wat langer bleef zitten vanwege de regen. Het was heel sfeervol en gezellig. Omdat we toch even rustig aan doen, ben ik naar de kapper geweest voor slechts één euro. ‘s-Avonds hebben we onszelf verwend met een pizza in de drukke pizzera tegenover de lege, aanbevolen pizzeria la Vaca Loca (de gekke koe).