feb 222013
 

Keurig op tijd arriveerden we met een rustige trein in het stadje Churu (Rajasthani: चूरु), de hoofdstad van het gelijknamig district. Het ligt in de 200.000 km2 grote Thar-woestijn, een gebied vol met Khejri-bomen. Hier komen geen toeristen, wat duidelijk te merken is aan de vele mensen die je nastaren. Onderhandelen over de prijs van een rickshaw (tuk-tuk) is niet nodig, het kost gewoon wat het kost (7 roepies p.p. ~ 10 cent). Zelfs een fooi wordt niet geaccepteerd.

Er zijn ook geen bedelaars in Churu, wat bevestigt wat een Indiase man vertelde: bedelaars hebben een makkelijk leven. Vaak is bedelen ook georganiseerd, waarbij de bedelaars een deel van hun opbrengst moeten afdragen om ergens te mogen bedelen.

We verbleven in hotel Rathore in een mooie, schone kamer met een zacht bed (ongebruikelijk in India). Teleurstellend was dat het warme water ondanks de toezegging niet werkte (gebruikelijk in India). We aten een heerlijke thali in hotel Natraj, één van de weinige andere hotels in de stad, waar we de tweede nacht verbleven.

Churu was veel interessanter dan verwacht. Het fort stelt niet zoveel voor, maar er zijn veel mooie oude huizen met prachtige muurschilderingen. Omdat we nieuwsgierig rondkeken, mochten we zelfs bij een familie binnen kijken. Hun huis was een klein paleisje! We werden naar Maalji Ka Kamra gestuurd, wat helemaal een verrassing was. Het is een haveli, die gerestaureerd is en nu een luxe hotel en restaurant is. Als je als een vorst wilt overnachten, dan is dit de plaats. We kregen een uitgebreide rondleiding.

In het stadje zie je veel wagentjes met kleine ezeltjes die vaak onmogelijk grote pakken vervoeren.

Af en toe kopen we een reepje chocola (Cadbury), dat we eten bij de thee die we in onze hotelkamer zetten met de kleine, maar snelle dompelaar die we in Kolkata kochten. We hebben niet altijd zin in de zoete Indiase thee met melk en vellen, hoewel de met cardamom en/of gember gekruide thee heel lekker kan zijn. Je kunt het overal op straat krijgen, maar de Keuringsdienst van Waren (het heet nu anders) zou er geen goed woord voor overhebben …

Ik liet mijn haar knippen voor een paar dubbeltjes en kreeg er een hoofd- en nekmassage met bonken op mijn hoofd en klappen met de handen bij. In India is alles mogelijk …

Het was warm en stoffig in Churu. ’s Avonds was er een onweersbui, waaraan een flinke stofstorm vooraf ging.

Tijdens ons verblijf in Churu was er een staking in India van zo’n 100 miljoen mensen, vanwege de alsmaar stijgende prijzen. Naar ons idee zijn de prijzen t.o.v. vijf jaar geleden verdubbeld. Voor ons is alles nog steeds heel goedkoop, maar voor de armste mensen dreigen veel dingen onbetaalbaar te worden. Het lijkt erop dat de staking geen invloed heeft op de trein die we naar Delhi (Cantonment) willen nemen.