sep 302013
 

Met een vroege (7:15) bus van de maatschappij Flores aan de overkant van het hostal reisden we in ca. anderhalf uur comfortabel naar Ica. Ook hier vonden we na enig zoeken weer onderdak in een laag gebouw, nabij de plaza de Armas. Het was een wat mooiere kamer dan de vorige keer, met een eigen badkamertje en warm water uit een elektrische douche (4400 Watt en veel te dunne draden!). Jammer genoeg liep het water de kamer in. De betonnen vloer was rood geverfd en redelijk schoon. Het dak was van bamboe. De ontvangst was vriendelijk. Er stond buiten alleen ‘hospedaje’ (onderdak).

Het is hier lekker weer, ca. 21 graden en zonnig. Bij aankomst was er nog mist, maar die werd snel verdreven door de zon; sneller dan in Pisco. Ica is een oase in de woestijn van de kust. Het water komt in de vorm van een rivier uit de Andes. De Inca’s hebben nog steeds functionerende aquaducten gebouwd om het land te irrigeren.

Het stadje is vol met kleine, gele, toeterende taxi’s en rode moto-taxi’s (tuk-tuks). Ook hier is een aantal kerken zwaar beschadigd door aardbevingen. Het ronde dak van één van de kerken is gemaakt van hout en bamboe. De constructie zelf is nauwelijks beschadigd, maar het pleisterwerk is eraf geschud. Er hangt een lint langs de straat van de kerk, want er kunnen nog steeds brokken naar beneden vallen.

We zijn hier voornamelijk voor Museo Regional Adolfo Bermúdez Jenkins, één van de beste archeologische musea in Perú. We lieten ons brengen met een rode moto-taxi voor een paar sol. Het mooist is de verzameling keramiek. Er zijn potten, vazen en bekers in veel verschillende vormen en kleuren, zoals in de vorm van een pompoen of in de vorm van een duif. Ze zijn vaak versierd met ingewikkelde patronen en/of figuren van dieren. Verder is er textiel uit de Inca-tijd, sommige kledingsstukken zijn met gele, blauwe, rode en zwarte veren bekleed, en een zaal vol met zittende mummies en schedels, sommige met een lang hoofd, dat met doeken en touwen werd gedwongen om zo te groeien. Het museum is prettig van omvang. Niet te klein zodat je snel bent uitgekeken en niet te groot zodat je het op een gegeven moment wel gehad hebt.