feb 242015
 

We stonden op tijd op, want de reis naar Agadir kost ongeveer 3,5 uur en we wilden graag met de lunch in Agadir zijn. We aten als ontbijt bissara met vers gebakken brood (lekker!) om onderweg geen honger te hebben. Bij het busstation onderhandelden we stevig over de prijs van de busreis. Uiteindelijk reisden we met de maatschappij Exppress Magistic (geen spelfout …). Na een uurtje wisselden we van plaats, zodat we geen last meer hadden van de warme, invallende zon en veel beter uitzicht hadden. Onderweg waren er voortdurend arganboompjes, die worden bedreigd door de oprukkende woestijn en daarom nu op de UNESCO-lijst staan. Het laatste stuk reden we langs de prachtige, wilde kust van de Atlantische Oceaan. We zagen een groep kamelen met herder.

De verrassing was dat de bus langs/door Agadir reed en in het grote busstation van Inezgane stopte, bijna 15 kilometer verderop. Aangezien er in Agadir voor ons niet veel te beleven is en omdat er hier veel meer bussen vertrekken, vonden we dat helemaal niet erg! Bovendien zijn de hotels hier de helft goedkoper of anders gezegd twee keer zo goed.

We sliepen in de ruime kamer 311 van hotel Hagounia, die we bereikten via een marmeren trap met een gelakte eikenhouten leuning en over de wat versleten rode loper in de gang. De ontvangst was vriendelijk en warm water was geen probleem, aangezien er een boiler in de badkamer hing. Het was de beste warme douche tot nog toe!

We bezochten de enorme, kleurrijke, overdekte soek (markt), om de hoek aan de overkant. Je kunt er van alles kopen, van groenten tot wasmachines en van snuisterijen tot mobiele telefoons. We kochten Marokkaanse koekjes om bij de thee te proberen. Vooral die met kokos waren heel lekker!

image

Soek - Inezgane

image

Soek - Inezgane

image

Soek - Inezgane

Eten was er in overvloed, zoals wel vaker in de buurt van een busstation. We aten tagine, waarvan ik het vlees aan Hanneke schonk. Ze at niet alles op, maar dat was niet erg, want de meneer die na ons het tafeltje gebruikte, schoof de rest zo op zijn bord!

Het weer was heerlijk, ruim 20 graden en zonnig en niet veel wind, zoals in de voorgaande kustplaatsen. ’s Ochtends was het echter erg mistig, wat wel mooi was voor een paar foto’s.

In deze streek wordt nog een deel van het vervoer geregeld met paard of ezel met wagen. In de medina vind je mannen met wagentjes om spullen te vervoeren, heel geschikt voor toeristen met teveel bagage …

Omdat een significant deel van de mensen analfabeet is, worden de meeste dingen ook mondeling aangekondigd, zoals de bestemming van een bus. Klusjesmannen hebben een inventieve manier gevonden om duidelijk te maken welke diensten ze aanbieden: op een open stuk straat stonden een rol betonijzer, een stapel emmers met witkwasten en een tas met metselspullen.

De volgende bestemming zal Taroudant het mini Atlasgebergte zijn.