Op weg naar Caïro

 2010 Egypte, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Op weg naar Caïro
dec 212010
 

Ondanks het winterse weer gingen we vol goede moed op weg naar Schiphol. De treinen reden en ons vliegtuig zou volgens schema vertrekken. In Dordrecht hadden we met Jannie op het station afgesproken en in Den Haag stapte Khaled zoals afgesproken in dezelfde trein.

Maar helaas, op Schiphol bleek onze vlucht geannuleerd te zijn, net als vrijwel alle andere vluchten. Bij de incheck-balie werd ons telefoonnummer opgeschreven en we zouden ‘s-avonds gebeld worden voor een vlucht op de volgende dag. Erg jammer, maar het grootste probleem was dat de treinen vanwege de sneeuw gestopt waren met rijden. Dus hebben we een poos gewacht en wat gegeten. Bij de balie van Turkish Airlines werd na een tijd wachten onze vlucht omgeboekt naar de volgende ochtend. Een hotel wilden ze helaas niet voor ons regelen.

Leo, die ik al zo’n 30 jaar ken en met wie ik ook gestudeerd heb, hielp per telefoon met het regelen van een taxi. We sliepen in de Stayokay in Den Haag en Jannie sliep bij Khaled thuis, vlakbij de voormalige jeugdherberg en NS-station HS.

‘s-Ochtends vroeg namen we weer een trein naar Schiphol. Hoewel we ruim op tijd waren, was er al een lange rij voor de incheck-balie. Niettemin werden we uiteindelijk ingecheckt. Bij de gate kregen op een gegeven moment te horen dat de vlucht naar Istanbul wegens weersomstandigheden daar voor onbepaalde tijd werd uitgesteld. Gelukkig viel het uitstel mee, want na een poosje wachten, mochten we toch het vliegtuig in. Het duurde nog wel even voor we uiteindelijk weggingen.

Na ca. drie uur vliegen kwamen we in Istanbul aan. Door alle vertragingen hadden we onze aansluitende vlucht gemist, maar we konden laat in de avond toch doorvliegen naar Caïro. Na enig aandringen mochten we in de grote THY business lounge eten en onze tijd doorbrengen, zodat het wachten een heel stuk prettiger werd.

De vlucht naar Caïro vertrok netjes op tijd. Helaas was de bagage van Khaled en Jannie niet meegekomen. Khaled regelde diep in de nacht een taxi naar de stad en zocht een hotel voor ons uit. Ongeveer om vijf uur in de morgen gingen we moe nog wat uurtjes slapen in Sun hotel (10e verdieping).

dec 072010
 

Vlag van EgypteAlweer over 10 dagen vliegen we met onze vrienden Khaled en Jannie via Istanbul naar Caïro, de hoofdstad van Egypte. Khaled, mijn ex-leraar Arabisch, zelf afkomstig uit Egypte, en zijn vrouw Jannie gaan na twee weken, op nieuwjaarsdag, weer terug naar Nederland. Wij blijven dan nog twee weken om dit bijzonder interessante land verder te verkennen. We nemen weer zo weinig mogelijk mee en dat geldt ook voor verwachtingen.

Vluchtschema

17/12/2010 Amsterdam (AMS) 17:35 Istanbul Ataturk (IST) 22:05 TK1954
17/12/2010 Istanbul Ataturk (IST) 23:50 Cairo (CAI) 02:05 TK0692
15/01/2011 Cairo (CAI) 03:50 Istanbul Ataturk (IST) 06:15 TK0693
15/01/2011 Istanboel Ataturk (IST) 07:55 Amsterdam (AMS) 10:40 TK1951

Jordanië – foto’s

 2010 Jordanië, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Jordanië – foto’s
dec 032010
 

Onze route

De Dode Zee

 2010 Jordanië, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor De Dode Zee
nov 262010
 

Al vroeg gingen we met een mini-busje naar Amman. Een service-taxi bracht ons naar het Muhajireen busstation. Bij aankomst bleek dat niet te kloppen, maar dat was niet zo erg. Na flink onderhandelen over de prijs gingen we met een taxi naar de Dode Zee (البحر الميت).

De Dode Zee is op bacterieën na letterlijk dood. Het zoutgehalte is 33 procent, negen keer meer dan dat van de oceanen. De zee, eigenlijk een meer, is drie miljoen jaar oud en ligt tussen Israël/Palestina en Jordanië in. Hier is het laagste punt van de aarde, 417,5 meter beneden zeeniveau! Het niveau zakt elk jaar met een halve meter door verdamping en door het winnen van mineralen, zoals kalium. Het meer is maar liefst 378 meter diep.

Uiteraard hebben we in het meer ‘gezwommen’, hetgeen een heel aparte ervaring was (zie foto’s). De zoutkristallen, soms hele klompen, liggen op de bodem van het meer. Aan de kust zijn op sommige plekken grote, harde zoutstroken.

De taxichauffeur bracht ons nog vier kilometer verder, waar ik na enige inspanning een geocache vond, wellicht de laagste op aarde (min 111 meter), maar niettemin nog hoog boven de Dode Zee. Ik liet Annie Anemone achter en nam Spicy Geocoin mee.

Nadat de taxi ons bij hotel Caïro had afgezet en we weer hartelijk ontvangen waren, gingen we ook nog met een service-taxi naar het Jordan National Gallery of Fine Arts. Het is één van de weinige plaatsen in Jordanië waar je niet-religieuze kunst, voornamelijk schilderijen, kan zien. Het was zeker de moeite waard.

We aten in Hashem restaurant, waar de koning van het land ook wel eens falafel komt eten.

We blijven nog één dag in Amman en gaan dan weer naar huis. Het is hier nu nog zo’n 25 graden in de middag. In Nederland zal het zo’n 25 graden kouder zijn, brrrr.

Ajloun en Pella

 2010 Jordanië, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Ajloun en Pella
nov 262010
 

De busreis van Aqaba naar Irbid van ruim 400 kilometer is waarschijnlijk de langste reis die met het openbaar vervoer in Jordanië gedaan kan worden. Niettemin is de ca. 5,5 uur in een wat luxere bus snel voorbij. Bij het verlaten van de free zone van Aqaba moest iedereen de bus uit en werden sommige tassen doorzocht.

In Irbid sliepen we in het al-Ameen al-Kabeer hotel, dat na een verfbeurt zijn deuren weer heeft geopend. De ontvangst was bijzonder vriendelijk, maar er was helaas geen warm water.

In Irbid heb je geen last van taxichauffeurs die iedere minuut toeteren en vragen waar je heen wilt. Verder zijn de prijzen voor bewoners en toeristen gelijk. Een kopje koffie is dan ‘gewoon’ 20 of 30 piasters i.p.v. 1 dinar (ongeveer een euro) of soms wel 2 dinar  in het meer toeristische zuiden van het land. Verder is het landschap in het noorden aangenamer voor het oog, omdat er veel meer bomen en struiken zijn.

Als snel kwamen we Mohammed, de broer van 3alaa, tegen. Na het eten van een uitstekend broodje falafel in een kleine winkel met alleen wat stoelen, bezochten we zijn familie. We namen luxe nootjes mee. We kregen thee en hebben wat gepraat. Ze wilden weten waar we geweest waren en wat we van Jordanië vonden.

De volgende dag gingen we eerst vroeg naar de Yarmouk University om aan de Franse leraar van 3alaa vrij de vragen. Dit was geen enkel probleem. 3alaa kan natuurlijk veel beter Frans met toeristen oefenen dan in de klas.

Daarna bezochten we samen met 3alaa het sfeervolle kasteel op een berg nabij het stadje Ajloun (عجلون). Het kasteel met de naam Qala’at at-Rabad, is mooi gerestaureerd. Aan alle kanten is er een schitterend uitzicht. De prettige geur van naaldbomen kwam met een licht briesje uit het dal naar boven. Bovenop het kasteel vonden we een geocache. Dit was de eerste keer voor de zeer geïnteresseerde 3alaa.

Na de lunch in Ajloun bezochten we de bijzonder interessante archeologische vindplaats Pella (Arabisch: Taqabat Fahl; طبقة فحل). Het was één van de Decapolis (10 Romeinse steden). Een miljoen jaar geleden (!) woonden hier al mensen. Het meest zichtbare waren de resten van een Byzantijnse kerk. Er zijn nog maar weinig opgravingen gedaan. Je loopt er letterlijk over de potscherven. De geocache konden we niet vinden; waarschijnlijk is hij weg.

3alaa bedankt voor je tijd en voor het regelen van alle mini-busjes!