Een VIP-bus, zo eentje die je, of je dat nu wilt of niet, zachtjes in slaap wiegt, bracht ons terug naar de drukke wereldstad Caïro. De reistijd (3,5 uur) was wat langer doordat de bus in de stad maar langzaam vooruit kwam.
Khaled en Jannie hadden ons het Ramses II hotel (Talaat Harb 37, 12e verdieping) aangeraden. We bekeken nog twee andere hotels in hetzelfde gebouw en onze keus viel op het King Tut hotel op de achtste verdieping, omdat de prijs/kwaliteit verhouding goed was en omdat we alleen hier een serieuze korting voor de laatste halve nacht kregen (tot middernacht).
Met een gammele stadsbus bezochten we de bekende piramiden van Giza. We bekeken de grote piramide van Khufu (Cheops), de iets kleinere piramide van Khafre (Chephren), de mooie Sphinx en we gingen de kleinere piramide van Menkaure (Mycerinus) binnen. Veel was er binnen niet te zien, maar het was wel leuk om te doen. De piramides waren oorspronkelijk 146, 136 en 66,5 meter hoog. De grootste piramide bestond uit 2,3 miljoen blokken steen van elk 2,5 ton. Onvoorstelbaar. De piramiden zijn meer dan 4500 jaar oud. We zagen een ansichtkaart met piramiden met de tekst “mensen vrezen de tijd, de tijd vreest piramides”. Op de terugweg bezochten we de niet zo interessante graftombe van Seshemnefer IV. Mede dankzij het prettige weer was het een fijne dagbesteding.
De volgende dag bezochten we het Egyptische museum. De wachttijd in de rijen viel gelukkig reuze mee. Het was een geweldig gevoel om het beroemdste museum van de wereld binnen te lopen! Het is ongelofelijk wat hier allemaal verzameld is. Uiteraard gingen we eerst het bekende dodenmasker van Tutankhamun bekijken (14e eeuw voor Christus). Verder zagen we o.a. veel graftombes, sarcofagen, Grieks-Romeinse mummies, dierenmummies, beelden, juwelen, gebruiksvoorwerpen en papyrus uit veel verschillende tijdsperiodes. Er zijn zoveel objecten, dat je hier dagenlang kunt rondkijken.
Rond het middaguur waren veel mensen buiten op matten aan het bidden. Ze hadden een beetje pech, want het ging net regenen. We hoorden zelfs een donderslag. We aten koshary, omdat de pizzeria gesloten was. Er stonden al veel gevulde bakjes klaar voor na het gebed.
Vannacht gaan we weer terug naar huis. Na vier weken avontuurlijk reizen verlangen we weer naar ons eigen bed. Hanneke heeft het steeds over stamppot andijvie en een patatje met pindasaus …
Ik ben de vele mensen die ons onderweg hielpen dankbaar.
We gaan terug naar één van de meest magische landen waar we tot nu toe geweest zijn: Peru. We gaan vijf weken het minder bezochte noordelijke deel van het land verkennen. Uitgestrekte, verlaten stranden, de mooiste bergen van de wereld en dichte oerwouden met mysterieuze geluiden.
