Sliven

 2010 Bulgarije, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Sliven
okt 052010
 

In de stad Sliven (сливен) overnachtten we in hotel Toma. Dit bescheiden hotel is een smaakvol gerestaureerd authentiek 18e eeuws huis met slechts zes kamers. In dit huis is een aantal beroemde mensen geboren en opgegroeid, waaronder een minister. We sliepen in een heel ruime kamer (nummer 4) met een mooie houten vloer bedekt met kleden. Het plafond wordt gevormd door een prachtig houtsnijwerk. Apart is dat één van de kasten uitkomt in een hydromassage-douche.

In een pâtisserie hadden we onder het genot van koffie, thee en wat Griekse zoetigheden een goed gesprek met de Griekse eigenaar, onder andere over zijn thuisland en de economische crisis.

Draadloos internet is vrijwel overal waar toeristen komen gratis beschikbaar, zelfs in de kleinste plaatsjes. Soms is het netwerk publiekelijk toegankelijk en soms moet je even naar het wachtwoord vragen. Alle weblogjes tot nu toe heb ik geschreven op mijn smartphone. Geselecteerde foto’s ga ik later toevoegen.

Sozopol

 2010 Bulgarije, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Sozopol
okt 042010
 

Via Kotel (Котел) en Burgas (Бургас) reisden we zo’n 150 km met drie minibusjes in ruim drie uur naar het mooie stadje Sozopol (Созопол) aan de Zwarte Zee kust. We overnachtten in een prachtige kamer met 180 graden zicht op de zee. Het bekende, heel toeristische, on-Bulgaarse Sunny Beach kunnen we in de verte zien. Grote meeuwen en af en toe een Aalscholver vliegen op korte afstand voorbij. Enige tientallen meters lager breken de golven op de grote rotsen. De zonsopgang konden we vanuit het bed zien. Hoewel het al begin oktober is, is de temperatuur hier overdag nog goed (15-20 graden). We hebben heerlijk op ons gemak op het balkon ontbeten.

Sozopol is vrij toeristisch, zoals vrijwel de gehele Zwarte Zee kust, maar het seizoen is voorbij en de mensen zijn nu bezig met het repareren van hun boten of met het hakken en zagen van hout. Het stadje ligt veilig op een rotsachtig schiereiland en werd al in 611 voor Christus gesticht door Griekse kolonisten, die het Apollonia Pontica noemden, naar hun god Apollo. Voor die tijd werd het al bewoond door de Thraciërs. Het stadje is verschillende keren veroverd, vervallen en verlaten en kreeg zijn huidige naam van de Byzantijnen. Pas in de negentiger jaren kwam het toerisme langzaam op gang. Er zijn nog veel beschermde, oude houten huizen, die gebouwd zijn op een gestapelde stenen fundering.

De Zwarte Zee dankt zijn naam niet aan de kleur, die wel enigszins grijs is, maar aan de vele scheepsrampen die hebben plaatsgevonden op het soms onstuimige water. Uit de Middellandse Zee wordt zout water aangevoerd, dat de onderste laag van de zee vormt; de bovenste laag is zoet water dat wordt aangevoerd door rivieren. De onderste laag is dood, maar in de bovenste laag leven veel dieren. In het kleine haventje kregen we van een visser twee gedroogde zeepaardjes (hippocampus). Dit zijn bijzondere, monogame diertjes, waarvan het mannetje zwanger wordt.

We dronken voor het eerst Mastika (Мастика), een brandy met anijs, die lijkt op ouzo. Brandy is net als wijn lekker en goedkoop, omdat het lokaal wordt gemaakt. Een heerlijk traditioneel gerecht is kaas op Shopski-stijl (Сиренe по шопски): schapenkaas, ei, tomaat, (paddestoelen), oregano en een verse groene peper, klaargemaakt in een versierde aardewerken pot uit de oven.

Medven

 2010 Bulgarije, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Medven
okt 012010
 

Met het minibusje dat twee maal per dag vanuit Kotel (Котел) langs de dorpjes in de omgeving gaat, gingen we naar Medven (медьен). Hier leven de mensen nog gedeeltelijk een traditioneel leven.

Onderweg naar het mooi gelegen watervalletje en natuurlijke zwembadje Siniya Vir (Синия Ьир) kwamen we een man tegen die walnoten aan het verzamelen was. Zelf vonden we er ook nog een paar. Het was te koud om te zwemmen, maar het was wel fijn om even op de rotsen te zitten. We genieten nog even van de rust en schone lucht, die morgen in de grote stad Burgas (Бургас) waarschijnlijk moeilijk te vinden zal zijn.

Hanneke at tussen de middag Panagiurski eieren (Яйца по панагюрски) spiegeleieren in yoghurt met knoflook en kruiden. Bij het eten kregen we Parlenka (Пърленка), een plat, ovaal, gegrild brood met kruiden.

Het blijft moeilijk om op de juiste manier ja (een soort zwaaiend nee-knik) en nee (onze ja-knik) te knikken. Gelukkig weten de mensen meestal wel wat we bedoelen. Ze zullen ook wel eens een buitenlandse film hebben gezien.

Kotel

 2010 Bulgarije, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Kotel
sep 302010
 

In twee uur reisden we met een minibusje naar de wat grotere stad Sliven (Сливен) en na een lekkere espresso op het busstation reisden we met een ander minibusje door naar het pittoteske bergstadje Kotel (Котел; ca. 500 m). We slapen bij een familie met de naam Konstanse in een groot huis dat gedeeltelijk met hout is gemaakt. Met een paar woordjes Bulgaars en met handen en voeten hebben we duidelijk gemaakt wat we wilden. Veel buitenlandse toeristen komen hier niet, dus veel Engels wordt hier niet gesproken.

Kotel is een heel fotogeniek stadje, waar veel te zien is, als je goed om je heen kijkt, maar echt bijzondere bezienswaardigheden zijn er niet. De bewoners zijn vriendelijk, hoewel ze jou niet zomaar zullen aanspreken. Ze zijn bezig met de voorbereidingen voor de winter. Het hout voor de kachel wordt kleingemaakt en opgeslagen. Als de zon niet schijnt, is het hier fris. Vooral aan de rand van het stadje zijn er moestuinen en worden er kippen en geiten gehouden. Hier een daar staat een soms wat mager paard dat wordt gebruikt voor een wagentje met als onderstel de assen en wielen van oude auto’s. We aten wat walnoten die kort geleden uit de boom waren gevallen. Er zijn hier nog verrassend veel bloemen en we zagen weer een mooie pijlstaartvlinder.

We vonden hier we weer een een geocache. Leuk was dat we de eerste vinders waren!

Veliko Tarnovo

 2010 Bulgarije, Reizen  Reacties uitgeschakeld voor Veliko Tarnovo
sep 292010
 

Over de Shipka pas (Шипченски проход; 1306 m) bereikten we via een goed onderhouden, bochtige weg het busstation van de voormalige hoofdstad Veliko Tarnovo (Велико Търново). Met een stadsbus gingen we door naar het centrum. We overnachtten in het nette, gastvrije hostel Phoenix van Nick en Cathy, die sinds 2005 in Bulgarije wonen.

Veliko Tarnovo ligt in een smalle, diepe vallei die door de bochtige Yantra rivier is uitgesleten. ‘s-middags bezochten we de grote citadel, Tsarevets (Царевец), bovenop een goed verdedigbare rots. Het is helaas niet op authentieke wijze gerestaureerd onder het Sovjet-bewind. De kerk helemaal op de top is vrij nieuw en de afbeeldingen zijn meer moderne kunst, waar ik niet zo van hou. De eerste forten werden tussen de 5e en 7e eeuw na Christus door de Romeinen gebouwd. De eerste bewoners leefden hier al in de neolitische tijd, ca. 7500 jaar geleden. In de citadel vonden we weer een geocache

De volgende dag wandelden we over een smal pad met veel hoogteverschillen en met heel afwisselende vegetatie naar het Preobrazhenski klooster (Преображенски манастир). Dit klooster werd oorspronkelijk in 1360 gebouwd en is het vierde grootste van Bulgarije, al zou je dat niet zeggen. We mochten vrij rondlopen en zelfs foto’s maken. Aan de buitenkant van de kerk wordt een mooi levenswiel afgebeeld. Sommige van de fresco’s zijn van rond 1850. Een vrouw was bezig met nieuwe beschilderingen. Voor de ingang vonden we weer een geocache. Na het eten van een boterham daalden we af door een heerlijk geurend dennenbos, richting het plaatsje Samovodene. De herfstkleuren worden hier nu ook langzaam zichtbaar. Langs het pad bloeien er op wat donkerdere plaatsen roze bloemen die wel wat lijken op kleine cyclamen. Bij de weg aten we wat en daarna namen we de stadsbus terug naar Varosha, de wijk waar we overnachtten.

De derde dag in Veliko Tarnovo regende het helaas, daarom hebben niet zoveel ondernomen. We bezochten het mooi gelegen monument van Asens (Паметник на Асеневци) en de armere Turkse wijk een stuk verderop. Hoewel de Turken een significant deel van de bevolking uitmaken (9%), kijken de Bulgaren op hen neer, net als op de Roma-zigeuners (4,5%). Dit komt door de geweldadige Ottomaanse overheersing, ondanks dat dat al vrij lang geleden is.

Page 16 of 39 1 2 … 14 15 16 17 18 … 38 39