Marcel's weblog

Gisteren zijn we doorgereisd naar het wat grotere Kanchipuram (tegen de 200.000 inwoners, ook wel Kancheepuram). Het busstation was erg druk, teveel mensen stonden al klaar om zich in onze bus te wurmen. Reizen met de bus is wel lekker vrij, want je hoeft vooraf geen kaartjes te kopen; je betaalt simpelweg in de bus.

We overnachtten in een lekkere ruime kamer in het middenklasse MM hotel, waar we vandaag ook nog blijven. Er is zelfs warm water en vanochtend vroeg werd The Hindu onder de deur door geschoven.

Vaikunta Perumal, Kanchipuram

Vanochtend bezochten we met een autorickshaw vijf mooie, heel verschillende tempels, respectievelijk Kailasanathar, Sri Ekambaranathar, Kamakshi Amman, Vaikunta Perumal en Devaraja Swami. Alle tempels zijn aan Vishnu gewijd, behalve Kamakshi Amman, die gewijd is aan Parvati. Deze tempel vonden wij de prettigste uitstraling hebben. De minst prettige tempel vonden wij de oorspronkelijk 1000 pilaren tellende Devarajaswami, vanwege een behoorlijk materialistisch ingestelde priester die ons rondleidde. Hij stuurde devote hindoes op een ruwe manier weg, zodat wij een paar onbelangrijke foto’s konden maken. Delen van sommige tempels zijn in de 7e en 8e eeuw gebouwd.

Kanchipuram staat bekend om zijn zijde, die in de wijde omgevingen in fabriekjes wordt geweven, gelukkig in afnemende mate door kinderen. Uiteraard bracht onze rickshaw-chauffeur ons bij één van de vele winkeltjes. We hebben even gekeken, maar zijn vrij snel weer weggegaan. De goedkopere sjaaltjes waren gewoon van synthetische materialen. Gelukkig werd er niet op een onprettige manier aangedrongen.

India blijft iedere dag weer boeien. Er zijn altijd veel mensen van verschillende afkomst, met verschillend uiterlijk en verschillende kleding in beweging. De meeste vrouwen dragen een half truitje met daarover een sari. De meeste mensen zijn slank/mager, maar sommigen zijn ronduit dik. Er zijn veel bedelaars, vaak jonge vrouwen met een kindje in de armen, maar ook oudere en soms mismaakte mensen. De meeste mensen zijn vriendelijk, maar vooral op de wat meer toeristische plekken zijn er soms vervelende, aandringende en vastklampende mensen.

Tempel in de avond, Ponchy

Na een eenvoudig, maar lekker ontbijt reisden we weer in een overvolle bus terug van Pichavaram naar Chidambaram en daarna door naar Cuddalore. Het viel daar niet mee om een bus naar Ponchy te vinden waar we nog in pasten: er waren nog vele anderen die veel handiger dan wij probeerden met doorgaande langskomende bussen mee te gaan. We hadden heel veel geluk dat we in een express-bus werden toegelaten en zo kwamen we vermoeid in Ponchy aan. Ponchy (ca. 220.000 inwoners) is een afkorting van Pondicherry dat sinds 2006 Puducherry heet.

Het bijzondere aan deze stad is de Franse invloed. De stad heeft een koloniaal karakter met zijn rechthoekig stratensysteem, wat gemakkelijk is om je weg te vinden. Vanwege de aankomende kerst kostte het veel moeite om een overnachtingsplek te vinden. Uiteindelijk vonden we het redelijke Amnivasam Guest House, aan de andere kant van het kanaal, dat nu in de droge tijd meer op een open riool lijkt. Omdat we van plan waren om wat langer te blijven, hebben we voor het eerst de was gedaan.

Vandaag zijn we in deze stad gebleven mede vanwege de kerst, hetgeen hier niet zo heel merkbaar is, alleen vannacht was er wat vuurwerk tegen twee uur en vandaag hoorden we af en toe het geluid van klokken (slechts 2,3% van de Indiase bevolking is christelijk). Sommige straattekeningen hebben vandaag het bijschrift Merry Christmas. De straattekeningen blijken kolams te heten. Na een weer heel bevredigende lunch in restaurant Bombay Anandha Bhaven, hebben we vanmiddag lekker in de schaduw gezeten van de bomen van het Bharathi park nabij de zee. Daarna hebben we nog even het standbeeld van Mahatma Ghandi aan de boulevard bewonderd.

De weblog bijwerken vraagt de laatste dagen extra geduld, vanwege problemen met een kabel in de Middellandse Zee. Het is overigens niet echt goed mogelijk om onder woorden te brengen hoe India is, omdat het zo anders is dan we gewend zijn. De mensen zijn in het algemeen heel vriendelijk. Ze kunnen moeilijk nee zeggen, wat een enkele keer lastig is. Ze hebben ook een heel apart ja-nee-misschien knikje, zodat je nooit precies weet waar je aan toe bent. In het verkeer wordt heel veel getoeterd, het lijkt vooral om de anderen te waarschuwen en niet zozeer om een weg te banen. Zou het toeval zijn dat het merk van veel bussen en vrachtwagens Tata is?

Kolam, Kombakonam

Na een dosa als lunch gingen we naar Chidambaram. Het stadje Kumbakonam (ca. 160.000 inwoners) waar we over moesten stappen vonden we echter zo leuk, dat we daar zijn gebleven; dit geheel in tegenspraak met de reisgids (zou dat expres zijn?).

Kumbakonam is een authentiek Indiaas stadje, met kleurrijke winkelsteegjes en een paar mooie tempels met echte olifanten. Er is ook een soort enorme wagens met grote versierde wielen met een kolossaal houtsnijwerk erop. De zeer waarschijnlijk religieuze betekenis is ons onduidelijk. Misschien dat ze één keer per jaar voor een festiviteit tevoorschijn worden gehaald. Regelmatig zie je hier ook ossewagens met grote gehoornde buffels ervoor. Overigens is een groot deel van de melk in India afkomstig van buffels i.p.v. koeien.

De mensen maken hier prachtige krijttekeningen voor de deuren, soms in kleur. Soms in de vorm van geometrische figuren en soms in de vorm van bloemen. De felle kleurstoffen zijn in kleine winkeltjes in plastic zakjes te koop. Waarschijnlijk zijn de tekeningen als bescherming bedoeld. We zien ook steeds meer cycle rickshaws.

We hebben overnacht in het luxe hotel Kasi International. De kamer was zeer ruim en de vloer van marmer. Zelfs in dit hotel werd geen Engels meer gesproken. Het aantal borden met Engelse teksten is ook sterk afgenomen (lastig om te bepalen hoever de bus nog moet rijden). De mensen spreken hier voornamelijk Tamil. In de deelstaat Kerala was dat vooral Malayalam.

In India wordt het metrische systeem gebruikt, eigenaardig zijn echter de volgende eenheden:

• 1 lakh = 100.000
• 1 crore = 10 miljoen

Ze worden ook gebruikt in de Engelse krant die ’s ochtends vroeg onder de deur wordt doorgeschoven bij de luxere hotels en kunnen i.c.m. elkaar worden gebruikt, bijvoorbeeld 100 lakh crore rupees.