Eerst gingen we het bijna verlopen Egyptische paspoort van Khaled verlengen. Het ging snel, nadat Khaled de situatie had uitgelegd, kostte het maar drie kwartier voor een verlenging van twee jaar. Omdat Khaled en Jannie getrouwd zijn, hoeven zij voor de toeristische attracties maar een fractie te betalen van wat wij betalen. Hanneke en Jannie liepen ondertussen wat rond, o.a. naar de Nijl.
Daarna liepen we samen door de lange Talaat Harb straat, die in een wat luxere buurt van het centrum ligt. We aten eerst falafel bij Felfela restaurant en daarna dronken we thee en Turkse koffie in het luxere café Riche.
De rest van de middag liepen we naar en door de straat al-Muski (Gawhar al-Qaid) met zijn vele winkeltjes. Onderweg kochten we SIM-kaarten van Mobinil, waarvan het internet helaas nog steeds niet werkt. We kwamen uit bij het parkachtige plein (Midan) al-Hussein, waar we de Sayyidna al-Hussein moskee en de grote torens van de al-Azhar moskee zagen. We dronken thee en een apart sapje (sahlab) bij Fishawi’s koffiehuis. We aten voor het eerst koshary, een mengsel van pasta, linzen, bruine rijst, saus en gebakken uitjes met naar keuze limoensap en/of sambal. Na nog wat gepraat te hebben, gingen we nog moe van de vorige korte nacht slapen.
De tweede dag hebben we zonder Khaled en Jannie het zeer levendige Caïro verkend. We namen eerst een taxi naar de al-Azhar moskee. We liepen door de kleine, bijna Middeleeuws aandoende, soms onverharde straatjes ten zuiden, ten noorden en ten westen van de moskee. Overal is wat te zien. Het is een paradijs voor fotografen.
Hoewel we best wel het één en ander hebben gezien in de loop van de tijd, is deze doorleefde stad niet te vergelijken met andere steden. Soms lijkt het qua staat en architectuur een beetje op Praag en soms lijkt het qua drukte en levendigheid wel een beetje op een Indiase stad. Caïro (20 miljoen inwoners!) wordt niet voor niets de moeder van de wereld (Umm ad-Dunya) genoemd. In ieder geval is het een zeer boeiende (en vermoeiende) stad.
Per buurt is er een specialiteit, bijvoorbeeld houten kistjes maken of metalen borden maken. Als je kleding wilt kopen kun je letterlijk de hele dag door de textielbuurt dwalen met onafgebroken kleine winkeltjes in smalle steegjes. “Shop ’til you drop” krijgt hier een hele nieuwe dimensie!
De bagage van Khaled en Jannie is gelukkig terecht. Vandaag reizen we met een bus naar Bahariya Oase.
