Terug in Nederland
Na nog een dag en een nacht in Caracas te hebben doorgebracht, zijn we na een bus, twee vliegtuigen en twee treinen weer veilig en gezond terug thuis. Het is wel weer even wennen. Het is hier zo’n 25 graden koeler!
Voor degenen die op zoek zijn naar deze informatie: bij TAP Portugal zijn alle belastingen (luchthaven- en vertrek-) voor vertrek vanuit Caracas naar Porto al betaald. Na het inchecken moet je bij een balie verderop daarvan een bewijs halen, welke bij de ingang van de vertrekhallen door de lokale autoriteiten weer wordt ingenomen. Reken trouwens op een lange rij voor het inchecken, zelfs al ben je drie uur van te voren aanwezig en waarschijnlijk zal je vliegtuig ook nog een uur vertraging hebben. Wees gerust, je vlucht naar Amsterdam haal je gemakkelijk, bovendien zijn er meerdere per dag. Nog een, misschien voor de hand liggende, waarschuwing: koop geen vloeistoffen van meer dan 100 ml in de tax free shops op de luchthaven van Maiquetia, ze worden gegarandeerd in Porto in beslag genomen.
Onze route:
Venezolaans
Aan het eind van een reis maken we vaak een lijstje met zaken die typisch zijn voor een land. Voor Venezuela naar ons idee het volgende:
- “A la Ordén” (tot uw dienst, je hoort het overal)
- Chicha (een drank van rijst, rietsuiker, geserveerd met kaneel en/of gecondenseerde melk)
- Posada (eenvoudig onderdak, vaak verzorgd door een familie)
- Menu ejecutivo (dagmenu)
- Simón Bolívar (de bevrijder van Venezuela, de nationale held en de naam van het centrale plein)
- Reggaeton (lokale muzieksoort)
- Papelón (lekker drankje van rietsuiker en limoen)
- Pabellon (goedkope maaltijd op basis van rijst en caraotas = bonen)
- Lechosa (sap van papaya) en parchita (sap van passievrucht)
- Arepa en cachapa (kleine en grote maispannekoeken)
- Gorditos (dikkertjes, de mensen zijn hier vet)
- “Uh, ah, Chávez, no se va” (zoiets als Chávez gaat niet weg, de muren staan hier vol met dergelijke teksten)
- Heel goedkope benzine (ca. 3,3 eurocent per liter) en oude amerikaanse auto´s (Chrysler, Chevrolet, etc)
- Registratie van je naam en paspoortnummer in de bus en opname van gezichten op video
- Massaal afbranden van bermen en akkers
- Heinz tomatenketchup
Vandaag vliegen we terug naar huis. Na een maand reizen ook weer leuk.
Quíbor, Chivacoa, Maracay
Barquisimeto is, ondanks wat de reisgids zegt, een oninteressante, grote stad. Het zou de muzikale hoofdstad van Venezuela moeten zijn, maar behalve de gebruikelijke muziekverkopers op straat met hun luide, aandachttrekkende muziek was daar weinig van te merken.
Na een nacht slapen in een goed hotel in Barquisimeto zijn we naar Quíbor gereisd voor de Cementerio Indígena de Quíbor, een klein museum met de resten (botten en potten) van de ´aboriginals´ die in de 3e eeuw voor christus daar leefden. Na het bekijken van het museum zijn we via de terminal de pasajeros (busstation) van Barquisimeto doorgereisd naar Chivacoa, een aardig stadje op weg naar Valencia. Het is vooral bekend om zijn perfumerías, waar ze allerlei esoterische spullen verkopen, zoals beelden van de lokale goden en vreemde kruidendranken. Bij de chinees hebben we lekker gegeten, weer eens wat anders dan rijst en bonen.
Omdat dat aan het begin van de reis goed bevallen is, hebben we nog twee dagen lekker ontspannen in de baden van Las Trincheras.
Op dit moment verblijven we in Maracay, naar mijn idee een stad met een prettige uitstraling. We hebben net onze haren laten knippen. Maandag vliegen we terug naar Nederland, dus we gaan niet zo ver meer uit de buurt.
Puerto Columbia
De weg naar Puerto Colombia was spectaculair, veel scherpe bochten en vaak ook heel smal. De bussen waren uitgerust met grote toeters om elkaar en het andere verkeer te waarschuwen bij smalle stukken en bochten. Helaas was de muziek (meestal het sexueel getinte Reggaeton) op de heenweg, zoals wel vaker, veel te luid.
In de posada hebben we zoals meestal de klamboe gebruikt om rustig te kunnen slapen. Het vliegertouw om de klamboe op te hangen, hebben we ook gebruikt om de was op te hangen. In het dorpje hebben we twee keer een eenvoudige maaltijd met gebakken vis (pargo) gegeten (wat anders aan de kust?).
De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan (om 6 uur) om te gaan zwemmen bij het oostelijke strand (overdag in het weekend is het heel druk en ook warm). Dat was heel leuk! De branding was heel sterk (we moesten goed op de zwembroek en bikini letten!). Het vroege ochtendlicht van de zonsopgang met op de achtergrond nevelige bergen en het oerwoud was schitterend!
Na een douche zijn we teruggegaan naar Maracay. De bus moest tot grote ergernis van de mensen voor vertrek nog gerepareerd worden (er moest een V-snaar vervangen worden). Onderweg kreeg de bus ook nog een lekke band. Gelukkig was er sneller dan verwacht een vervangende bus voor het laatste stuk naar de stad.
Vandaag gaan we naar Barquisimeto en daar vandaan waarschijnlijk naar Chivacoa, een stadje dichtbij Cerro de María Lionzo. Hier vinden de rituelen van de enigszins geheimzinnige sekte van María Lionza plaats.
Voor wie denkt dat de straten hier vol zijn van Miss Universes, die heeft het mis. Gordo (dik) in Michelin stijl is hier de norm. De venezolanen eten drie keer per dag warm en vooral vet.